کودک درون

هر انسانی دارای خود واقعی و یا خود مقدش است.
از آنجایی که خداوند از روح خودش در انسان دمیده است ما جزیی از وجود لایتناهی خداوند هستیم و درون هر انسانی یک پیر خردمند وجود دارد که عالم کل است.
در واقع خداوند عالم کل است و ذره ای از روح او در وجود ما.
علم انسان محدود است اما تمام علوم درون او نهادینه شده است که می تواند بطور اکتسابی آنها را از درون خود استخراج کرده و کسب نماید.
کافی است با خود مقدسش یکی شده و با هستی به هماهنگی لازم برسد آن وقت است که الهامات و نشانه ها بر وی جاری می شود.
کودک درون همان خود مقدس شماست و همیشه آماده به خدمت برای یاری رساندن است، به نوعی غول چراغ جادو بشمار می رود در حالی که آب در کوزه است و ما تشنه لبان می گردیم.

سالها دل طلب جام جم از ما می کرد
آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می کرد
گوهری کز صدف کان ومکان بیرون است
طلب از گمشدگان لب دریا می کرد